Gilow Góra.

Sobota, 20 sierpnia 2011 · dodano: 21.08.2011 | Komentarze 3

Taki oto widok żegnał mnie wczoraj wieczorem z jakże pięknym dniem.

Widok z polany Morgi. © Krasu

Ale może zacznę od początku. Od rana bazgrałem kod do pracy magisterskiej. Już koło południa miałem dość i zaczynała cichaczem zachodzić myśl, żeby wyskoczyć pod wieczór gdzieś na rower. Już dawno nie jeździłem nigdzie w terenie tym bardziej mnie ciągło w las. Godzina 17:00 wyjeżdżam! W planie znalezienie kesza na Gilowej Górze. Dzień już krótki więc żeby zdążyć jadę najpierw na Brzankę (534 mnpm) asfaltem.

Pasmo Brzanki, pierwszy cel. © Krasu

W miarę dobra widoczność ale tatr prawie nie widać, coś tam jakiś kształt majaczy za mgłą ale niewiele. Z wieży widokowej jeszcze gorzej bo akurat w kierunku gdzie widać tatry są drzewa….

Tatry majaczą gdzieś w tle... © Krasu

Dlatego szybko się zmywam żółtym szlakiem prowadzącym na Liwocz. To jedna z moich ulubionych tras w okolicy. Niestety dawno mnie tu nie było i przybyło trochę… asfaltu w miejsce fajnych szutrówek. Niedługo to do szałasu w lesie będą robić asfalt…. O dziwo wszystko podjeżdżam i zjeżdżam, jedzie mi się wyśmienicie. Dawno mnie tak jazda nie cieszyła. Czasami tylko musze zwolnić omijając jakieś bajorka.

Na żółtym szlaku ;) © Krasu

Po drodze mam możliwość zmiany trasy na bardziej hardcorową, ale jednak postanawiam trzymać się planu ;)

A może by tak nad atlantyk ? © Krasu

Około 18:30 docieram na miejsce, GPS pokazuje jakieś 130 metrów dalej od skrzynki… jednak dzięki spoilerowi odnajduje i zaliczam FTFa. To teraz można spokojnie wracać. Nadal jedzie mi się jakbym latał :D kilka przystanków na foty, na jednej górce ukazują mi się tatry, coraz lepiej je widać. Stoję i gapię się na nie dobre kilka minut. No ale słońce coraz niżej i musze wracać. Jadę sobie tak po lasach, słońce zasłaniają mi drzewa, aż w pewnym momencie widok zapiera mi dech w piersiach. Opadły mgły, widać tatry jak na dłoni w pomarańczowej poświcie od zachodzącego słońca… Kopara mi opadła, gapie się dość długo. Próbuje robić zdjęcia ale nie udaje mi się uchwycić tego piękna, to trzeba zobaczyć.

Panorama tatr z pogórza Ciężkowickiego. © Krasu

Tatry jak na dłoni. Tak blisko a tak daleko... © Krasu

Zajeżdżam jeszcze raz na wieże widokową. Robi się zimno, ubieram bluze. Postanawiam wrócić inną drogą, przez lasy żółtym szlkaiem do klasztoru, skąd czarnym do Lubaszowej i potem już za drogą do domu. Okazuję sięto świetnym wyborem, co wyjadę na jakąs polankę, już drzewa są rzadsze mam przepiekne widoki zachodzącego słońca. Stwierdzam tylko że mam za słabą lampke do jazdy w nocy po lesie. Zjeżdżałem z górki wolniej niż pod nie wyjeżdżałem ;P W pewnym momencie zerwała mi się z nad głowy sowa, nie wiem kto był bardziej wystraszony ja czy ona ;) W domu byłem koło 21, ucieszony jak dziecko.

Uroki pogórza. © Krasu